MOJE CV
PROFIL
Pewien wykładowca na zajęciach z grupą studentów pierwszego roku psychologii zadał pytanie „Dlaczego chcecie Państwo zostać psychologami?”. Wśród pełnego entuzjazmu chóru odpowiedzi dominował głos powtarzający „ponieważ psycholog pomaga ludziom”. Adeptów psychologii fascynowała perspektywa eksplorowania tajemniczego krajobrazu ludzkiej świadomości. Zależało im na realizacji wyższych celów i misyjnym aspekcie swojej przyszłej pracy. W dniu absolutorium profesor zadał grupie to samo pytanie. Tym razem reakcje były znacznie bardziej zróżnicowane. Z czego to wynika?
Psycholog – zawód zaufania publicznego
Jak wynika z publikacji przygotowanej w 2020 roku przez Biuro Analiz i Dokumentacji profesja psychologa znalazła się w wąskim gronie zawodów zaufania publicznego. Co to oznacza? Chcąc zdefiniować tą kojarzonej z uczciwością i poszanowaniem norm moralnych grupę zawodów warto posłużyć się Orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z 7 maja 2002, w którym mowa o obsłudze osobistych potrzeb ludzkich, przyjmowaniem informacji dotyczących życia osobistego i właściwym dla interesów jednostki wykorzystywaniu tych informacji przez świadczących usługi. Wykonywanie zawodu zaufania publicznego określane jest też normami etyki zawodowej i koniecznością zdobycia specjalistycznego wykształcenia wyższego. Doc. dr hab. Waldemar J. Wołpiuk do szczególnych kryteriów wykonywania zawodów zaufania publicznego zalicza dodatkowo posiadanie szczególnych cech moralnych oraz – co istotne - niekierowanie się w pracy kryterium zysku.
Indywidualne predyspozycje
Prócz kryteriów twardych uprawniających do wykonywania zawodu psychologa istotne są predyspozycje indywidulane, do których zaliczyć możemy kompetencje komunikacyjne i specyficzne cechy osobowościowe. Do kluczowych czynników prowadzenia efektywnej terapii zalicza się między innymi budowanie relacji z pacjentem, do czego niezbędne jest posiadanie umiejętności wrażliwego reagowania, które odzwierciedla się poprzez otwartość na uczucia i emocje pacjenta oraz „przeżywanie jego osoby”. W parze z, bez wątpienia istotną u psychologa empatią, powinna kroczyć umiejętność wzbudzenia w pacjencie przeświadczenia, że trafił on na osobę, która pomoże mu poradzić sobie z trudnościami. Pacjent musi wierzyć terapeucie i czuć się w tej relacji bezpiecznie. Żeby wzbudzić zaufanie psycholog czy terapeuta powinien wysyłać klarowne i jednoznaczne sygnały świadczące o tym, że umie rozpoznać i współodczuwać najtrudniejsze emocje oraz zachować spokój i profesjonalizm, nawet w obliczu chaotycznego zachowania swojego rozmówcy.
Odpowiedzialność zawodowa
Zawód psychologa zobowiązuje do przestrzegania kodeksu etycznego, do którego podstawowych założeń należą: dbanie o dobry stan klientów, ochrona go przed stratą i minimalizacja cierpienia. Psycholog i psychoterapeuta powinni charakteryzować się gotowością do ciągłego kształcenia się oraz dzielenia zdobytą wiedzą lub wątpliwościami, choćby w trakcie superwizji. Psychoterapeuta, działając na rzecz poprawy funkcjonowania zgłaszającej się do niego osoby w swojej pracy powinien kierować się dyskrecją, poszanowaniem prawa do podejmowania autonomicznych wyborów przez klienta oraz stałą refleksją nad zasadnością, rzetelnością i skutecznością stosowanych przez niego metod diagnostycznych i terapeutycznych.
Pomijanie aspektu biznesowego w procesie kształcenia
Wróćmy na chwilę do pytania zadanego we wstępie. Wyobraźmy sobie grupę absolwentów stawiających pierwsze kroki w swojej karierze zawodowej. Większość z nich stanowią osoby, kierujące się empatią i wrażliwością. Edukacja akademicka przygotowała ich do odpowiedzialnej i etycznej pracy, pominęła za to inny – również istotny aspekt. Wielu z nich kończąc studia stanęło przed dylematem – misja, czy pieniądze? Ze sporą częścią z nich dylemat pozostał przez lata, a wraz z nim pojawić się mógł opór przed ustaleniem wyższej stawki za świadczone usługi i trudności ze znalezieniem motywacji do promowania swojego wizerunku.
Cele biznesowe, a misja zawodowa
Nie wolno zapomnieć, że częścią odpowiedzialnej pracy jest dbanie o własny dobrostan i satysfakcję, których ważną częścią jest zadbanie o aspekt biznesowy swojej praktyki. Żadna pomoc nie będzie efektywna w przypadku braku adekwatnego do kwalifikacji i obciążania zawodowego wynagrodzenia. Podejście biznesowe i misja wcale, nie muszę się wykluczać – warto w tym przypadku kierować się zasadą złotego środka. Przedstawiciele zawodów zaufania publicznego to często osoby, dla których praca jest czymś więcej niż zarabianiem pieniędzy i mimo posiadania szeregu kompetencji społecznych mogą mieć trudność, z zadbaniem o kreowanie profesjonalnego wizerunku i promocję swojej praktyki. Z pomocą przyjść mogą serwisy do umawiania wizyt, ułatwiające klientom znalezienie specjalisty odpowiadającego jego konkretnym potrzebom, takie jak Zaufany Terapeuta. Wewnętrzny głos któremu zdarza się szepnąć, że koncentracja na korzyściach materialnych i inwestycja w reklamę stoją w sprzeczności w wartościami moralnymi i etyką zawodową, nie musi być wrogiem psychologa. Klient zachęcony wyważoną, profesjonalną reklamą, trafiając do gabinetu empatycznego i wrażliwego psychologa zyska pomoc, której potrzebuje. Terapeuta czy psycholog zrealizują z kolei obie korzyści – misyjną i biznesową.
Salomonowe rozwiązanie
Nadmierna fiksacja na celach biznesowych praktyki psychologicznej faktycznie może stać w opozycji do niesienia pomocy. Na rynku usług psychologicznych pojawiają się jednak narzędzia dające możliwość pozyskiwania nowych klientów, nowoczesne rozwiązania internetowe usprawniające organizację wizyt, czy pokazania klientom swojego gabinetu jeszcze przed pierwszą sesją. Obecnie platformy, takie jak Zaufany Terapeuta dają psychologom i psychoterapeutom szansę na to, by pogodzić cele biznesowe z wyznawanymi przez specjalistów wartościami. Pozwalają też oszczędzić czas i środki potrzebne do przeprowadzenie skutecznych działań wizerunkowych, dzięki czemu łatwiej jest skoncentrować na tym co w tej pracy jest najważniejsze – na samym kliencie.
Artykuł sponsorowany
Komentarze (0)